Þá er maður komin suður á land sem er bara fínt. Skrítið að vera að fara svona
þegar maður var loksins komin inn í daglega rútínu fyrir norðan. Bý bara í
ferðatösku eins og er enda mun ég vera svolítið á fartinu næstu vikurnar.
Byrjaði í verknáminu á Hjarta- og lungnaskurðdeild (reyndar augnskurðdeild
líka) á mánudaginn. Fyndið að við í bekknum vorum að tala um hvar við værum
staddar ef við værum í verknámi í Gray´s. Karó væri hjá McDreamy en úuuu ég
væri sko hjá Dr. Burke;) Fór í opna hjartaaðgerð reydnar hjá sætum dokksa á
fimmtudaginn sem var skemmtilegt. Skrítið að sjá svona alvöru hjarta. Já við
höfum sko flott tæki og tól í okkur.
Það var nóg um að vera á síðustu helgi. Sprellið var á föstudaginn og það var
sko stuð. Við í heilbrigðisdeildinni vorum púkar og ég var án efa ljótasti
púkin enda hef ég aldrei séð fallegan púka. Sumir voru greinilega ekki að fatta
þemuna og mættu bara sætir sem var bara glatað;) Allavega þá vorum við með
Stafbúa (sjávarútvegsdeild og eiginlega bara strákar)dúkkuna síðan í fyrra. Ég
held að hún sé lukkudýrið þeirra (þeir voru reyndar komnar með nýja núna,
hallærislegt að kaupa bara alltaf nýja). Allavega var ég beðin að halda utan um
hana um stund. Ég sá ekki fyrir það sem átti eftir að gerast... Ég lenti í
mínum fyrstu og öðrum slagsmálum en eins og allir vita sem þekkja mig þá er það
eitthvað sem ég forðast eins og heitan eld. Þarna var aftur á móti
Eirarheiðurinn sem og mannorði mitt fyrir verðmæddum hlutum í veði og ég
barðist hart. Já strákpungarnir náðu sko ekki að buga mig enda henti ég mér í
jörðina til að ná að vernda greyið, móðureðlið greinilega að segja til sín.
Fyrstu slagsmálin voru svona minor en svo komu þeir aftur... greinilega alveg
sjúkir í mig. Og ég sá mér enga leið út þannig að aftur í gólfið og fólkið
hladdist bara ofan á mig. En aftur náði ég að halda dúkkunni sem segir svona
þokkalega til um hvers trygg ég er mínu fólki. Ég hlaut smá meiðsli, já svona
nokkra marbletti sem voru nú nokkra daga að sýna sig, í öllum formum og á ýmsa
staði eins og hné, rass, sköflung, læri, upphandleggi og svo klór á háls og
kinn. Sumir enduðu með rifnar nærbuxur og ég veit ekki hvað þannig... En við
náðum líka að ná systur hennar sem Stafbúi skýrði líka Eir (veit ekki alveg með
hugmyndaflugið á þeim bæ?).
Um kvöldið var svo gleði í Sjallanum þar sem að keppt var í síðustu greinunum
og hafnaði Eir nemendafélag heilbrigðisdeildar í 2.sæti og munaði bara 2 stigum
á milli efstu sætana. Það var svaka fjör fram eftir kvöldi eða svona þangað til
einhver skeit upp á bak! Þá forðuðum við okkur enda ekkert að hanga þarna í
skítalyktinni. Leynigesturinn kom náttúrulega en ég var búin að halda uppi
mikill spennu í vinkonuhópnum. Thelma Hrund kom og gladdi okkar hjörtu. Við
fórum bara yfir á kaffi Ak þar sem var brjálaðu stuð. Fengum boð í matarboð á
laugardagskvöldinu sem við þáðum eftir smá umræður;) þar sem að undirskrifuð
þóttist ekki borða neitt sem var á matseðlinum huuuhh hmmm.
Á laugardagskvöldinu fórum við svo í matarboðið til Jóns Vals og Hrannars. Það
var sko ekkert smá flott. Örugglega 15 manns, 5 réttað og live gítarleikari á
milli rétta. Við létum að sjálfsögðu bíða eftir okkur en það var aðallega vegna
þess að ég var að pakka og Thelma greyið var sveitt í eldhúsinu við að undirbúa
eftirréttinn.
Það sem var á boðstólnum var grillaður humar, grillaður skötuselur, heiðargæs,
naut og marens með ávöxtum og frönsk súkkulaðikaka með ís. Þetta var allt alveg
himneskt og borðaði ég allt með bestu lyst. Við stelpurnar tókum svo að okkur
uppvaskið enda ekkert leiðnlegra en að koma að fullum vaski á sunnudagsmorgun
með storknuðum matarleifum. Við skutluðumst svo á Ak-ið sem var frekar þreytt
en Sonja skemmti sér sko vel;) sem sést á myndunum sem ég tók.
Niðurstaða síðustu daga! Norðlenski karlmenn eru ekki bara ómyndarlegir upp til
hópa heldur þeir sem hafa eitthvað útlit fyrir sér eru fífl og fávitar. Þeir
eru Pappakassar með stóru P. Eiga aðeins heima sem myndir hengdar upp á
ísskápum sem merki um það að þeir munum aldrei komast inn til okkar, né vina
okkar eða með þeim heldur sem heimsækja okkur einhvern tíman. Ég mun aldrei
setja mig fram sem einhverja útsölustelpu og ekki láta bjóða mér slíkt enda er
það sem fer á útsölu eitthvað sem ekki kemst út. Ef þú er Asadi þá er ég
Gucci. Ég var að fá síðbúna afmælisgjöf í vikunni sem var bókin: "Hann er bara
ekki nógu skotinn í þér" sem á vel við þar sem að ég og meira að segja vinkonur
mínar líka erum komin með upp í kok af annars flokks rusli sem virðist loða við
mig og mun ég antibókistinn lesa hana frá stafi til stafs. Hún sómar sér við
hliðina á "Munknum sem seldi sportbílinn sinn" og unaðslega lyktandi kreminu
sem ég fékk með bókinni. Ég mun í vikunni gera mér ferð í Nornabúðina og kaupa
mér fávitafæluna til að hafa þetta alveg skothelt. Leikhúsferðinni var meira að
segja frestað og það er einhver Ástrali bara alveg að vitlaus í stelpuna svona
til að toppa þetta alveg. Einn merkismaður orðaði það vel hvernig mann maður ætti skilið; einhver sem gerir mann hamingjusaman, flækir ekki líf manns og særir mann ekki. Já það er nefninlega eins einfalt og það.
Ég fór í kökuklúbb í vikunni og hitta stelpurnar mínar sem var bara rosa ljúft,
er í Sandgerði núna og ætla svo í kósí kvöld hjá Kristínu Eddu í kvöld.
Næsta helgi er svo 25 ára afmælisveisla hjá Gudduni og svo Danmörk helgina
eftir það.
Nóg um það.
Eva Engin Útsölustelpa