Bleika uppáhaldið
Ég varð fyrir þeirri lífsreynslu í morgun að það leið yfir mig í fyrsta skipti á ævinni. Ég var stödd í verklegum líkamsmats-sýnitíma þannig að læknir var til staðar og rúmlega 30 hjúkrunarnemar. Þannig að þetta gerðist í rauninni á "heppilegasta" staðnum. Það er nú svolítill hrollur í manni eftir þetta sérstaklega af því að ég datt bara út og mundi ekki neitt og ranghvolfdi en lokaði aldrei augunum. Mér var svipt upp í rúm þar sem ég var undir góðu eftirliti í smá stund. En allt er í lagi núna.
Já en stelpan er komin heim. Ástfanginn í þokkabót. Ást þessa fann ég í Danmörku nánar til tekið í Lyngby, fallegasti hringur sem ég hef nokkurn tíman á ævinni litið. Hann er úr skýra gulli með 8 hvítum steinum til hliðana og bleikum stærri steini í miðjunni. Ég gæti virkilega horft á hann alltaf því hann er svo undurfagur.
Við Ölöf héldum af stað í Danmerkur för okkar og allt gekk að óskum svona þangað til við komum á flugstöðinna úti. Ég er ekki þessi lestarleiðamanneskja en hika ekki með að spurja til vegar. Eitthvað fengum við misvísandi leiðbeiningar sem stefndu ekki við leiðbeiningar stelpnanna plús það vorum við Köben virgins og bara úti að aka. En við hittum íslending en þeir leynast gjarnan á hverju götuhorni þannig að ef þið eruð ekki karlmenn getið þið alltaf spurst til vegar;) á íslensku. En við hittum stelpurnar á aðallestarstöðin og heima beið okkur ljúfeng máltíð a la Anna.
Daginn eftir tókum við púlsinn á Lyngby þar sem stelpurnar búa. Það er svona gamalt sveitaþorp virkilega vinalegt. Við fórum í Lyngby´s store center og ég bara keypti nánast ekki neitt og hélt þar með að ég hefði glatað þeim frábæra hæfileika mínum að versla my ass of.
Á föstudeginum fórum við svo á Strikið sem ég var nú ekkert úper hrifin af verslunarlega séð en við snæddum á kaffi Norden sem var bara mjög fínt. Um kvöldið löbbuðum við svo yfir í Nyhavn sem er rosa kósí. Það kom þessi svaka demba. Við vorum alveg ákveðnar í því að prófa Tapasbar sem ég var viss um að ég hefði séð á strikinu. Þannig að ég leiddi hópin fram og til baka þangað til að ákvörðun var tekin að borða bara á kínverskum veitingastað. Ég sló þessu upp í létt kæruleysi og hvað þetta bara hina mest hressandi göngu við misgóðan hljómgrunn. Inn á veitingarhúsið komum við svo eins og blautir hundar, ég var með sleikt hár og bletti sem líktust svitablettum og aðra eins og ég væri með barna á brjósti. Bara gaman af því.
Á laugardeginum tókum við svo H&M á strikinu þar sem að ekki gafst tími til þess deginum áður og svo fórum við í snilldar verslun sem heitir Bilka og you got a love Bilka. Um kvöldi var djammið svo tekið í Köben. Staðurinn heitir Park og er einn heitasti klúbburinn í bænum. Ég fór að sjálfsögðu á kostum þegar nóg áfengi hafði runnið í gegnum æðar mínar. Ég skammaði stelpurnar fyrir að taka mig, manneskju á lausu, með sér á þennan gay bar (sem hann var nota bene ekki). Ég var í heitum umræðum við einhvern gaur um það hvernig væri að vera á skíðum...... í Flórída... hmmmm já Sunskying hvað sem það nú er. Svo hélt ég því fram að ég hefði hitt mann sem ég hefði hitt í RVK, Akranesi og Reykjavík og svo þegar ég hitti hann í Köben þá segði hann mér bara að hann væri HIV possitiv. En svona er að vera svona fyndin og skemmtilegur bara.
Sunnudagur var þynnka og úr honum varð ekkert nema skoðun á litlu hafmeyjunni og Jensens bofhus. Reyndar tóku stelpurnar okkur í óvissuferð sem var á Lundromat cafe sem Frikki Viz á. Þar er hægt að þvo þvott á meðan maður fær sér kaffibolla. Reyndar fannst okkur þetta snilld því að maður gæti slegið margar flugur í einu höggi; verið að þvo, lært með tölvunna, borðar og spjallað við famelíuna frítt allt í einu;)
Á mánudaginn eignaðist ég svo ástina í lífi mínu. Við Ölöf skelltum okkur aftur í Bilka og H&M í Lyngby þar sem að ég loksins sýndi minn rétta lit og kom heim með eitthvað að ráði og svo áttum bara rólega kvöldstund.
Á þriðjudaginn var tími til komin að fara heim. Við Ólöf vorum með 19 kíló í yfirvikt sem við áttum að borga fyrir 15 þús kell en vegna mistaka okkur í hag þurftum við bara að borga 7 þús kall. Þetta var nú pínu vesen en það var ennþá hálftími í flug og við ætluðum nú að pissa og borða áðun sen vélin Snorri fengi okkur um borð. En viti menn þegar við erum komnar í gegnum security þá er mér litið á eitt sjónvarpið og sé það Reykjavik: gate closed! svo ég tók á strunsið með Ólöfu á eftir mér. Maður fékk nett sjokk þar sem að maður æddi niður ganginn en sem betu fer var þetta önnur Icelandair vél sem fór þremum korterum á undan okkar. Fjúkket.
Heima við lentum án nokkura frekari vandræða. Kvöldinu var svo eytt sem gæða tíma með foreldrunum þar sem að reyndar fór ein og hálf klst í að reyna að prenta út næsta flugmiða sem átti að notast morgunin eftir. Ég var orðin nett pirruð þar sem ég sá klukkuna slefa í 23 og ég átti eftir að fara á þrjá staði um kvöldið og ætlaði að reyna að ná einum rúnti um miðnætti. Ég þurfti svo ekki einu sinnig að sýna þennan elskulega flugmiða daginn eftir í þokkabót. Gleði gleði og eintóm hamingja.
Fyrir ykkur sem ekki vitið þá er síðasta færsla mín síðan 19. okt inn á www.blog.central.com/gelloz því að hún vildi ekki koma hér inn.
Góða helgin og ekki tapa ykkur í gleðinni.
Eva Pinkrock
Já en stelpan er komin heim. Ástfanginn í þokkabót. Ást þessa fann ég í Danmörku nánar til tekið í Lyngby, fallegasti hringur sem ég hef nokkurn tíman á ævinni litið. Hann er úr skýra gulli með 8 hvítum steinum til hliðana og bleikum stærri steini í miðjunni. Ég gæti virkilega horft á hann alltaf því hann er svo undurfagur.
Við Ölöf héldum af stað í Danmerkur för okkar og allt gekk að óskum svona þangað til við komum á flugstöðinna úti. Ég er ekki þessi lestarleiðamanneskja en hika ekki með að spurja til vegar. Eitthvað fengum við misvísandi leiðbeiningar sem stefndu ekki við leiðbeiningar stelpnanna plús það vorum við Köben virgins og bara úti að aka. En við hittum íslending en þeir leynast gjarnan á hverju götuhorni þannig að ef þið eruð ekki karlmenn getið þið alltaf spurst til vegar;) á íslensku. En við hittum stelpurnar á aðallestarstöðin og heima beið okkur ljúfeng máltíð a la Anna.
Daginn eftir tókum við púlsinn á Lyngby þar sem stelpurnar búa. Það er svona gamalt sveitaþorp virkilega vinalegt. Við fórum í Lyngby´s store center og ég bara keypti nánast ekki neitt og hélt þar með að ég hefði glatað þeim frábæra hæfileika mínum að versla my ass of.
Á föstudeginum fórum við svo á Strikið sem ég var nú ekkert úper hrifin af verslunarlega séð en við snæddum á kaffi Norden sem var bara mjög fínt. Um kvöldið löbbuðum við svo yfir í Nyhavn sem er rosa kósí. Það kom þessi svaka demba. Við vorum alveg ákveðnar í því að prófa Tapasbar sem ég var viss um að ég hefði séð á strikinu. Þannig að ég leiddi hópin fram og til baka þangað til að ákvörðun var tekin að borða bara á kínverskum veitingastað. Ég sló þessu upp í létt kæruleysi og hvað þetta bara hina mest hressandi göngu við misgóðan hljómgrunn. Inn á veitingarhúsið komum við svo eins og blautir hundar, ég var með sleikt hár og bletti sem líktust svitablettum og aðra eins og ég væri með barna á brjósti. Bara gaman af því.
Á laugardeginum tókum við svo H&M á strikinu þar sem að ekki gafst tími til þess deginum áður og svo fórum við í snilldar verslun sem heitir Bilka og you got a love Bilka. Um kvöldi var djammið svo tekið í Köben. Staðurinn heitir Park og er einn heitasti klúbburinn í bænum. Ég fór að sjálfsögðu á kostum þegar nóg áfengi hafði runnið í gegnum æðar mínar. Ég skammaði stelpurnar fyrir að taka mig, manneskju á lausu, með sér á þennan gay bar (sem hann var nota bene ekki). Ég var í heitum umræðum við einhvern gaur um það hvernig væri að vera á skíðum...... í Flórída... hmmmm já Sunskying hvað sem það nú er. Svo hélt ég því fram að ég hefði hitt mann sem ég hefði hitt í RVK, Akranesi og Reykjavík og svo þegar ég hitti hann í Köben þá segði hann mér bara að hann væri HIV possitiv. En svona er að vera svona fyndin og skemmtilegur bara.
Sunnudagur var þynnka og úr honum varð ekkert nema skoðun á litlu hafmeyjunni og Jensens bofhus. Reyndar tóku stelpurnar okkur í óvissuferð sem var á Lundromat cafe sem Frikki Viz á. Þar er hægt að þvo þvott á meðan maður fær sér kaffibolla. Reyndar fannst okkur þetta snilld því að maður gæti slegið margar flugur í einu höggi; verið að þvo, lært með tölvunna, borðar og spjallað við famelíuna frítt allt í einu;)
Á mánudaginn eignaðist ég svo ástina í lífi mínu. Við Ölöf skelltum okkur aftur í Bilka og H&M í Lyngby þar sem að ég loksins sýndi minn rétta lit og kom heim með eitthvað að ráði og svo áttum bara rólega kvöldstund.
Á þriðjudaginn var tími til komin að fara heim. Við Ólöf vorum með 19 kíló í yfirvikt sem við áttum að borga fyrir 15 þús kell en vegna mistaka okkur í hag þurftum við bara að borga 7 þús kall. Þetta var nú pínu vesen en það var ennþá hálftími í flug og við ætluðum nú að pissa og borða áðun sen vélin Snorri fengi okkur um borð. En viti menn þegar við erum komnar í gegnum security þá er mér litið á eitt sjónvarpið og sé það Reykjavik: gate closed! svo ég tók á strunsið með Ólöfu á eftir mér. Maður fékk nett sjokk þar sem að maður æddi niður ganginn en sem betu fer var þetta önnur Icelandair vél sem fór þremum korterum á undan okkar. Fjúkket.
Heima við lentum án nokkura frekari vandræða. Kvöldinu var svo eytt sem gæða tíma með foreldrunum þar sem að reyndar fór ein og hálf klst í að reyna að prenta út næsta flugmiða sem átti að notast morgunin eftir. Ég var orðin nett pirruð þar sem ég sá klukkuna slefa í 23 og ég átti eftir að fara á þrjá staði um kvöldið og ætlaði að reyna að ná einum rúnti um miðnætti. Ég þurfti svo ekki einu sinnig að sýna þennan elskulega flugmiða daginn eftir í þokkabót. Gleði gleði og eintóm hamingja.
Fyrir ykkur sem ekki vitið þá er síðasta færsla mín síðan 19. okt inn á www.blog.central.com/gelloz því að hún vildi ekki koma hér inn.
Góða helgin og ekki tapa ykkur í gleðinni.
Eva Pinkrock