Ekki nóg með það hvað er eitthvða búið að vera mikið að gera hjá mér heldur er það farið að taka á mér líkamlega og útlitslega séð. Það var meira að segja nefnt við mig í síðustu viku hvað ég liti illa út! Já þá er nú mikið sagt. Síðan þá hef ég nú tekið á málunum og er búin að fara í plokkun, klippingu og strípur (stelpan er orðin Blonde!) og borið á mig brúnkukrem þrátt fyrir að það sé að koma aftur í tísku að vera hvítur. Tískustraumur sem ég ætla ekki að tileinka mér samt sem áður.
Þegar maður bloggar svona sjaldan þá verða gæði skriftana ekki hin sömu enda gleymir maður mörgu á þremur vikum. Þetta verður oft svona leiðinlegt upptalningablogg en hér kemur það.
Ég kom suður fimmtudaginn 31 janúar. Þann 1. febrúar var svo vísindaferð Eirar sem var ágæt, hef svo sem ekkert meira um hana að segja. Um kvöldið var svo farið út að borða og á djammið á Apótekið. Á laugardeginum fór ég í Kringluna með Karó og Önnu Huld og fór svo á djammið um kvöldið á Apótekið með Önnu Huld, Karó og Elísubet og svo hittum við Ellu Dóru down town. Eftir lokun var Ella æst í Pizza King (þrátt fyrir dramantíska atburðinn sem gerðist þegar við fórum þangað síðast) og svo biðin endalausa í leigubílaröðinni mun seint gleymast. Ég þagði meira að segja til að spara orku sem átti að fara í hitathermostöðina. Ég stóð fyrir framan stóran strák sem ég þakka líf mitt í dag. Hann var mér gott skjól, var meira að segja svo almennilegur og bauðst til þess að passa stæðið mitt meðan ég tékkaði á því hvort að Elísabet færi með rétt mál þegar hún sagðist vera búin að redda bíl. En við Ella vorum ekki að kaupa það og færðum okkur ekki eitt hænuskref og sendum Elísabet eina heim á leið. Plássið var okkar! Ég komst að því eftir þessa helgi að Apótekið er plebbastaður. Ég hef ekki hug á að stunda þann stað í framtíðinni, fer frekar aftur á Oliver.
Á mánudeginum fór ég með Mæsu og Kristían til Reykjavíkur, þriðjudag og miðvikudag var ég svo í lokaverkefnis vinnu, sleppti meira að segja kökuklúbb vegna anna en tók rúnta þegar færi gafst með stelpunum. Aðfaranætur fimmtudags og föstudags tók ég aukavaktir á sængurkvenna og náði aðeins að hitta á Eddu Birnu og Halldóru Kristínu í leiðnni og gisti svo hjá Báru minni. Við dúlluðum okkur saman á fimmtudags eftirmiðdeginum og hættum okkur út í óveðrið mikla en ég þurfti að grafa bílinn minn inn og út úr stæðum. Þegar kom svo að því að við þurftum að fara í hraðbanka pantaði Bára svo að fara ekki. Ok en ég sagði líka við hana að það væri hennar að fara út að ýta ef við myndum festa okkur. Þegar að bankanum var komið bauðst Bára til að fara en tilkynnti mér það jafnframt þegar hún settist inn í bílinn aftur það nú þyrfti hún ekki að fara út að ýta. Sniðug . . . samt ekki því ég þurfti svo ekkert að ýta. Það er nú meira sauðskapurinn á ruðningsliðinu í Reykjavíkurborg. Mér finnst borgin vera sein og illa rudd. Eitthvað sem gerist sko ekki á Akureyri. Þá heyrist í Bárunni: "Við hérna á suðurhorninu erum bara ekki vön svona miklum snjó Eva mín" eins og ég væri orðin borin og barnfæddur AKureyringur. Á föstudagkvöldinu í storminum mikla fórum við Jóna Kolbrún svo í mat með og rauðvíns og hvítvínskvöld hjá Mareni. Á laugardagskvöldinu horfði ég á video með Ellu Dóru og Jónu eða Ella horfði á video meðan við Jóna sváfum á okkar græna. Þegar ég rankaði við mér þóttist ég vera voðalega inn í öllu sem var að gerast í myndunum milli þess sem ég pirraðist yfir því hvað sjónvarpið væri hátt stillt. Skemmtileg! Við sváfum sem sagt vært til kl 04 þegar Elín ákvað að leggjast til rekkju en gerði okkur grein fyrir því að okkur væri velkomið að sofa þarna eins lengi og við vildum. Ég tók 12 tíma vakt á sunnudeginum. Ég hugsa í peningum þessa dagana. Hver einasta króna sem ég vinna mér inn fer í Manchester ferðina og því er hver vakt sem ég tek ný peysa, nýr kjóll, ný kápa..... hver veit hvað hún gefur af sér;) Vonast eftir að fá vaktir alla næstu helgi og I got a Harley ladies and gentlemen.
Á mánudeginum 11. febrúar (á 42 ára brúðkaupsafmæli foreldra minna) byrjaði ég svo í 3 vikna verknámi á heilsugæslustöðinni í Hafnarfirði og líkar það vel. Ég brunaði aftur upp á Skaga samdægurs í ernindagjörðir og mat til Hrefnu. Restinni af vikunni eyddi ég hjá Hrafnhildi. Kristjáni og Þórir Frey sætu baun. Ég tók líka Heiðdísi Dögg undir minn verndarvæng en hún var í verknámi upp á skaga, alein! Á miðvikudagskvöldið fórum við nokkrar í bíó á Ps. I love you en ég er ekki enn búin að gera upp við mig hvað mér fannst um þá ræmu. Jú hún var góð en væmin var hún. Good. Ég tek hana aftur á video og hef ákveðið að grenja frá hléi. Á fimmtudagskvöldinu passaði ég svo Þórir Frey meðan foreldrar hans fóru í leikhús en barnið var eins og hugur minn þetta litla ljós. Við hlustuðum saman á barnalög, lásum bók og mátuðum skó. (Evan splæsti í eitt billegt par í Kringlunni samdægurs sem var reyndar brot á verslunarbanni sem er í gildi til 2. mars en þetta var gert á undanþágu.) Hann hefur auk þess góðan smekk drengurinn því þegar ég reif upp nýju skóna þá kastaði hann frá sér stígvélum móður sinnar. Hann hafið fundið sér aðra og betri vini. Thelma Hrund kom svo í heimsókn til mín alveg eins og hjá ekta barnapíu.
Á föstudeginum brunaði ég í smá erindagjörðir að leita að hinni fullkomnu gjöf en hún er ekki væntanleg aftur fyrr en um mánaðaramót þannig að ég sundaði heim á leið og náði að gera öll mín erindi á Skaganum áður en ég fór í klippingu og strípur. Heiðdís kom í kvöldmat til mín og svo fórum við til Marenar í Bachelor og Bandið hans Bubba. Á laugardeginum var ferðinni heitið aftur til Reykjavíkur til að kynna hjúkrunarfræði í Háskólanum á stóra háskóladeginum. Eftir það brunaði ég aftur upp eftir og við tók matarklúbbur hjá Guðrún Dúfu í ljúffengum aðal- og eftirrétt. Auðvitað voru teknar upp allar myndarvélarnar og vinsælasti svipurinn var grimmur dreki. Hvernig sem hann lítur nú út??? Við enduðum svo á Cafe Mörk sem vex ekki í áliti og ég fékk eiginlega bara menningasjokk við að koma þangað inn (án fordóma bara svo það sé á hreinu). Að koma inn á local stað og þekkja ENGANN! Hvað er það bara? Nóg var um skemmtistaðasleiki (og komandi one night stand með eggjandi forleikjum á dansgólfinu) og kenni ég Mareni alfarið um það þar sem að slíkt þ.e. fólk í S.s.s. virðist elta hana uppi;). Á sunnudeginum vaknaði ég snemma þar sem faðir minn var að ræsa út yngsta barnabarnið sem svaf vært í rúminu mínu en rotaðist blessunarlega fljótlega aftur enda var ég að vinna upp mikinn svefn sem ég tapaði vikunni áður. Ég fór um kaffileytið í afmæli til Írisar Emblu snúllunar minnar en hún er orðin eins árs. Já tíminn flýgur. Við, Axel og Margeir fórum í Sandgerði eftir kvöldmat á sunnudaginn og hér er ég nú og verð til morguns. Systir mín og mágur er nefninlega í Kóngsins Köben svona að taka út aðstæður fyrir ferðina miklu í lok maí. Ég er því búin að vera frændum mínum foreldraímynd síðustu 3 daga sem hefur vakið ekkert nema lukku. Þurfti reyndar að skella mér upp á skaga í gær í erindagjörðir. Nýtti tímann og borðaði breggara með Önnu Þóru í morgun. Ég lét frændur mína hjálpa mér við að þrífa hér í dag með lágmarksnöldri og er jafnframt búin að gera tékklista fyrir þá til að hafa í huga á morgun fyrir móttökunefndina. Ég er búin að gera allt hér sem ég er vön að gera. Kíkja í skápana í eldhúsinu, leggja mig á daginn, horfa á flakkarann, vafra um netið. Nú á ég bara eftir að fara í bað and I´m good to go. Vegna aðstæðna hef ég verið á forsetabílnum síðan ég kom hingað suður eftir, allt svo Toyotunni sem er og verður besta barn föður míns þrátt fyrir hin 6 (okkur systkinin og hina bílana 3). Mér finnst rosa sport að vera á þessari eðaldrossíu og bruna fram og til baka upp í Hafnarfjörð en ég kann einhvern veginn betur við að vera á Renounum og ég fæ hann aftur á morgun. Honum verður þó gefin lausn í vor en við vonum að hann haldi heilsunni þangað til.
Næstu 2 daga verð ég hjá Guddu minni, Akureyrar saumklúbbur á fimmtudagskvöldið, mitt debut í hann. Vona heitt og innilega að ég fái vaktir alla helgina (kaupa kaupa kaupa). Svo er það næsta vika: afmæli sem og síðustu dagarnir mínir í verknámi á náminum sem líkur með pompi og prakt sem er utanlandsferðin til Manchester á föstudeginum með bestu stelpunum mínum. Fyrir þá sem eru lengi að telja þá eru það ekki nema 10 dagar baby.
Annars er held ég ekkert fréttnæmt af mér svo sem. En ég er að deyja úr hamingju þessa dagana. Ég held að það sé hrein og klár ástæða fyrir því;). Lífið er einfalt og gott og stefni ég á að halda því fram yfir páska.
Þá ætla ég að fara í gott freyðibað sem er um það bil að verða tilbúið og horfa á Casanova þar til ég sofna.
Eva erindagjörðir